Vijg

Een boom die bij ons een plant is: de vijg. (We hebben het nooit over de vijgenboom, want ach... zo groot is hij nu ook weer niet.)

Het is wel een boom van deze tijd: klein en vruchtdragend. Zeer geschikt voor een balkon of het terras. 

Bij ons staat de vijg tegen de muur van de schuur. Hij heeft daar lekker veel licht en staat daar bovendien beschut. 's Winters huist de plant in de schuur zodat de vorst de vijg niet te pakken krijgt.

Vorig jaar gaf de vijg ons voor het eerst eetbare vruchten. Twee jaar geleden kwamen er kleine vruchtjes aan die er vervolgens afvielen. Maar warempel vorig jaar bleven er een aantal vruchten aan de boom hangen en ze groeiden goed. De fase van het oogsten brak zelfs aan: wanneer de vrucht zacht is en er eigenlijk bijna afvalt, is ze goed om te oogsten. Als je van vijgen houdt, is het een heerlijke vrucht om vers te eten.

Het kan niet missen: ook deze vijg moet worden gestekt. Een paar dunne takjes heb ik er vanaf gehaald en in het water gezet. Bij het stekken is het belangrijk om te kijken naar het blad: elke stek / takje moet groene bladeren hebben want daarop groeit de vijg volgend jaar weer verder. Verder is het stekken van de vijg eigenlijk simpel: de stek kan geworteld of ongeworteld de grond in en dan is het zaak dat de tak wortels maakt, niet bevriest en verder heeft de plant weinig verzorging nodig. Bij ons tenminste......

Geduld is daarbij een 'must': bij ons duurde het echt wel een paar jaar voor de vijg vruchten gaf. Maar het elk jaar weer zien groeien van de vijg is absoluut de moeite waard om de vijg in je tuin te hebben staan. Uiteindelijk zullen de vruchten op dikkere takken gaan groeien. En dan... smullen maar!

De vijg heeft prachtig groen blad. Opvallend is dat de bladeren bovenaan de takken groeien. Zoek de vruchten. Straks zijn ze beter zichtbaar doordat ze een andere kleur dan de bladkleur krijgen.

De 'vijg' in z'n geheel.

De stekken: sommigen zijn al geworteld. Belangstelling? Kijk in 't Hoekie of e-mail me.

Crassula Hobbit

Sommige planten zijn gewoon stoer. Deze Crassula is dat. Een stoere plant die langwerpige, dikke 'bladeren' heeft. Net een boompje in huis. Zelf kocht ik de plant om plantenbakjes te maken van stekjes (zie in 't Hoekie). 

Het is een echte vetplant: dus erg gemakkelijk in onderhoud. Met z'n stoere uitstraling en minimale verzorging is het een goede tip als kadootje voor een mans verjaardag of vaderdag. Een mooie, zelfgeknutselde plantensteker erin met: 'Papa is de liefste' of 'Opa is de liefste' en klaar!

Pannenkoekenplant - Pilea Peperomioides

Vorig jaar augustus kwam ik dit plantje voor het eerst tegen op Marktplaats. Een plant met zo'n naam moet wel de aandacht wekken als je kinderen hebt die wel van een pannenkoek houden. Dochterlief vond dat ik de plant maar moest kopen. Maar dat gaat zo maar niet! De plant bleek terug-van-weggeweest en behoorlijk zeldzaam.

Ongeveer anderhalf maand geleden stond er een bijzondere advertentie op marktplaats. De plant bleek ook te koop te zijn bij een tuincentrum. Op naar dat tuincentrum maar de plant bleek uitverkocht te zijn. "De plant is zeer populair mevrouw en de leverancier heeft ze op dit moment niet". 

Later zag ik een plant die erg veel op deze plant leek. Het was ook een Peperomia, maar het blad was dikker. Bij navraag bij het personeel bleek dat inderdaad zo te zijn maar er was goed nieuws: eind mei werd de plant weer geleverd! 

Inmiddels staat de plant anderhalve week in huis. Van de aanschaf heb ik geen spijt; van het stekjes eraf halen wel. Juist de kleine stekjes met ranke steeltjes en klein blad maken de plant vrolijk; springerig. Een uitlopertje aan de zijkant kan ik wel missen maar die twee kleinere die ik uit het midden eruitgehaald heb... oeps, het voelde of ik de plant aan het slopen was. 

Ik troost me met de gedachte dat zoveel mensen al stekjes van deze plant hebben afgehaald. De plant zal het dus wel redden en gelukkig geven de stekjes in de kleine potjes ook een vrolijke aanblik. Al zal het opgroeien nog wel enige uitdaging geven want ik kreeg de tip mee om de plant niet op de plant zelf water te geven. Dat wordt toch lastig bij die stekjes die nog niet zoveel wortels hebben.

Mijn groene miniatuurpannenkoekjes staan nog niet op marktplaats want voorlopig hebben ze mij nog genoeg te bieden.

(Lieve blogvolger, heb jij de smaak van deze Pannenkoekjes te pakken? Laat het me weten, wellicht is mijn buikje een keer vol.)

Een heleboel springerige, platte blaadjes aan een rank steeltje.

Het grootste stekje is hier duidelijk te zien aan de zijkant van de pot.

Middenin zijn ook genoeg scheutjes / stekjes te zien. Ze maken de plant vol en zorgen ervoor dat er geen kale plekken te zien zijn.

De uitloper aan de zijkant, heeft al lekker veel wortels. De anderen moest ik echt van de plant afbreken waardoor ik minder wortelkluit mee kon nemen.

Saxifraga Stolonifera

Met deze plant heb ik vanaf dag 1 al ruzie. Hij liet bijna gelijk z'n blaadjes slap hangen en dat is eigenlijk niet meer goedgekomen.

De plant had mijn hart gestolen met z'n driekleurige blaadjes: groen, wit en roze. Hij doet me qua groei denken aan het kindje-op-moeders-schoot. En daarmee wist ik dat ik aan een uitdaging begon.

De eerste dag heb ik gelijk een van de drie naar beneden hangende stekjes eraf gehaald en in het water gezet zodat het hopelijk goed kan gaan wortelen.
De plant zelf heb ik eerst in een grotere pot gezet zodat hij verder kan groeien maar dat doet dit lieverdje dus niet.

Heeft de plant te weinig water misschien? De pot voelt zwaar aan van het water dus dat kan bijna niet. Wel kan het zijn dat ik op de verkeerde manier water heb gegeven. Ik goot het water op de plant en wellicht is dat funest geweest. Sommige planten moet je zelf laten drinken zoals bijvoorbeeld de hortensia. Even water in een bakje,  plant erin en na tien minuten kan de plant weer naar z'n plekje.
Teveel zon dan?
De eerste dag misschien maar daarna echt niet meer.

Nu na een paar weken kijk ik nog eens naar het stekje in het flesje water: het staat in de zon en krijgt genoeg water. In mij rijst een reddingsplan voor deze plant: ik haal de grond en de dorre blaadjes eraf en zet de plant in een vaasje water. Stiekem droom ik van een decoratieve aanwinst voor mijn vensterbank. 

De droom komt niet uit. Het lieve plantje heeft verbazingwekkend weinig worteltjes. Om te huilen zo weinig. Een nachtmerrie wil ik het niet noemen want er zijn nog groeikernen. Maar mijn ruzie met deze plant is zeker nog niet beslecht. 

Plant in pot met dorre blaadjes...

Het wortelgestel

Groeikernen zijn nog wel te zien.

Overblijfsel na verwijderen van dorre blaadjes.

Gedegradeerd naar een Olvarit potje met water.

Het stekje van 2 weken oud ziet er gezonder uit.....

DIY - plantjes op stok

Soms zie je dingen in een winkel waarvan je denkt: 'Dat kan ik zelf ook maken'. Met deze vetplantjes op stok was dat het geval.

Geen recept voor iets lekkers maar hieronder een recept voor iets mooi. Wat ik laat zien is een basis; zelf kun je er wat aan toevoegen zodat de stok helemaal bij jouw interieur past.
De benodigdheden zijn in een tuincentrum / bloemenwinkel te vinden. Vraag er gerust naar. 
Als je de tijd hebt, kun je ook in de kringloopwinkel kijken naar decoratiemateriaal. Zelf kijk ik in de kringloopwinkel naar decoratiegrind.

Wat heb je nodig:
- een mooie stok (liggend of staand)
- grote stukken nat platmos
- stevig aluminiumdraad (in diverse kleuren verkrijgbaar)
- vetplantjes / cactussen (oneven aantal)
- evt. krammetjes
- evt. extra decoratie (decoratiegrind, tillandsiaplantje, schelpen)
- een halfuurtje

Hoe ga je te werk?
- Wikkel het mos om het plantje.
- Zet het mos vast aan het plantje met krammetjes en een gedeelte van het aluminiumdraad.
- Neem het laatste gedeelte van het aluminiumdraad en wikkel dat om de stok. Het vetplantje zit nu vast aan de stok.
- versier de stok naar wens evt. met lint, kleine vaasjes of plak er bijv. een tillandsiaplantje aan vast met koude (!) lijm uit een lijmpistool. Je kunt er ook schelpen, decoratiegrind of iets anders aan vastlijmen met warme lijm m.b.v. een lijmpistool.

Tip: varieer eens met de plaats van de plantjes: naast de stok, op de stok of hangend aan de stok.

Het resultaat is eenvoudig maar verbluffend mooi. Een staande stok kun je in een grote vaas zetten. Geef de plantjes af en toe water; zo blijft je stok extra lang mooi!

Opmerkingen, vragen of tips? Schrijf gerust een berichtje.

witte (herfst)framboos

De rode framboos is ons allen wel bekend. De witte framboos wordt steeds bekender. En terecht! Ook dit zijn prachtige, gezonde vruchten die heerlijk zoet smaken. 

Een paar jaar geleden hebben we een nieuwe schutting geplaatst. Destijds hadden we nog geen geschikte beplanting voor tegen de schutting gevonden. Als tijdelijke opvulling hebben we toen gekozen voor een witte (herfst)framboos. De roze framboos hebben we al en deze geeft vruchten in juni. Nu ook een witte framboos voor in de herfst. Heerlijk: 2x per jaar genieten van verse frambozen.

Inmiddels heeft de schutting beplanting gekregen. De beplanting combineert prima met de framboos. Het is echter niet de bedoeling dat de framboos de meeste ruimte gaat opslokken dus daarom: scheuten verwijderen!

De plantjes groeien op een oude scheut die vorig jaar kortgeknipt is. Bij zo'n scheut steek ik voorzichtig het plantje uit en vervolgens kijk ik naar waar de wortels vandaan komen. Soms trek je dan een heel stuk wortel met nog meer scheuten mee. Dan krijg je weer mooie stevige stekken om... in een potje te zetten en in 't Hoekie te zetten.

Van de scheuten die blijven staan, gaan we zelf plukken. We wachten tot de vruchten oranje achtig worden en dan... smullen maar! Meestal lukt het niet om de frambozen te bewaren om ze te verwerken tot jam of als decoratie op de taart. Het zijn te lekkere snoepjes.... Snoepjes uit eigen tuin!

De scheuten met wortels.

Zelf hopen we in het najaar van deze struikjes te plukken.