Regelmatig blog ik over 'vergeten planten'. Van deze planten kun je zeggen dat ze waarschijnlijk bij moeders of oma's in huis staan. Het zijn van die planten die dan jaren en jaren goed verzorgd zijn en het nog steeds waard zijn om in de vensterbank te staan. Of op een andere plaats.
Deze Bromelia is misschien wel zo'n plant. Misschien ook niet, maar ik ben deze plant nog niet tegengekomen in de winkel. Dat terwijl het een heel bijzondere Bromelia is.
De stekk kreeg ik groen-met-witte-randen aangeleverd. Prachtig fris van kleur. Bij gebrek aan ruimte binnen, kreeg de plant een goed zichtbare plek buiten. Het was toen zomer en de plant moet er dan tegen kunnen. Toch heb ik hier wel spijt van gekregen want de bladeren werden er lelijk door en waren dus niet meer smetteloos groen-met-witte-randen. Oeps, weer wat geleerd. Deze zomer bleef de plant dus binnen staan, want het duurt lang eer de lelijke plekker eruit gegroeid zijn (als dat al lukt...).
Enfin, op een gegeven moment verkleurden de bladeren van binnenuit in roze! De plant had echter nog een verrassing in petto: in het hart verscheen een bloem. Helaas, voor een minder dan amateur fotograaf als ik , kon ik dit niet duidelijk op de foto vastleggen (foto 1). Nog later sprongen er kleine, vrolijke paarse bloemetjes uit (foto 2). Wat een feestelijke bloem!
De bloem mag dan een feestje zijn: de plant op zich is dat niet - in mijn geval dan. Een Bromelia bloeit maar een keer en ontwikkelt dan zijscheuten. Ieks, ik las vandaag dat die zijscheuten er al moeten zijn voordat de bloem gaat bloeien en dat je het anders wel kunt vergeten. Ik houd toch nog even moed...
Wordt hopelijk vervolgd!
(P.s. als mijn eigen plant mij in de steek laat, kijk ik de gever nog maar eens lief aan...want daar groeit de plant fantastisch!)
Deze Bromelia is misschien wel zo'n plant. Misschien ook niet, maar ik ben deze plant nog niet tegengekomen in de winkel. Dat terwijl het een heel bijzondere Bromelia is.
De stekk kreeg ik groen-met-witte-randen aangeleverd. Prachtig fris van kleur. Bij gebrek aan ruimte binnen, kreeg de plant een goed zichtbare plek buiten. Het was toen zomer en de plant moet er dan tegen kunnen. Toch heb ik hier wel spijt van gekregen want de bladeren werden er lelijk door en waren dus niet meer smetteloos groen-met-witte-randen. Oeps, weer wat geleerd. Deze zomer bleef de plant dus binnen staan, want het duurt lang eer de lelijke plekker eruit gegroeid zijn (als dat al lukt...).
 |
| foto 1 |
De bloem mag dan een feestje zijn: de plant op zich is dat niet - in mijn geval dan. Een Bromelia bloeit maar een keer en ontwikkelt dan zijscheuten. Ieks, ik las vandaag dat die zijscheuten er al moeten zijn voordat de bloem gaat bloeien en dat je het anders wel kunt vergeten. Ik houd toch nog even moed...
 |
| foto 2 |
(P.s. als mijn eigen plant mij in de steek laat, kijk ik de gever nog maar eens lief aan...want daar groeit de plant fantastisch!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten