Een ieder kent deze cactus wel uit grootmoeders woonkamer. De laatste jaren begin ik steeds beter te begrijpen waarom sommige planten bij elke Oma of moeder in de woonkamer stonden: ze zijn gemakkelijk in verzorging. Want lang niet elke plant kan tegen een enorme hoeveelheid zonnestralen op z'n huidje of tegen de warmte die 's zomers heerlijk onze woonkamer binnenkomt. De Euphorbia garandeert zo'n beetje altijd succes: weinig water en zon- en hittebestendig.
Vorig jaar zomer kwamen stekjes van deze cactus ook mijn huis binnen. Dank u! Een scheut in de grond en hij gaat groeien. Mooi niet - bij mij niet in ieder geval. Omdat mijn huis geen plaats kan bieden aan 5 personen en 10x zoveel planten, staan er een aantal planten 's zomers buiten. Zoals ook de stekken van deze plant. Hoe gemakkelijk de cactus ook is: winterhard is hij dan weer niet. Dus een aantal stekjes weggedaan en de grootsten bewaard en boven in de slaapkamer in het raam gezet. Succes gegarandeerd: dacht ik.
Tot op heden doet de plant niet zoveel. Net nu ik 'er wat aan wil gaan doen' zie ik groene blaadjes bovenin komen. Hiephiephoera er zit leven in de plant. Dat in ieder geval wel.
Tegenwoordig zie je deze plant ook vaak in het rood te koop. Natuurlijk, een hebbeplantje voor mij dus heb ik de Euphorbia trichona ruba gekocht. Een miniversie - want die neemt niet zoveel ruimte in.
Elke plant die ik aanschaf wordt goed geobserveerd, onderzocht. Bij deze plant zag ik dat ze de kop van de stek hebben afgesneden en dat daarop weer nieuwe scheuten zijn ontstaan. Eigenlijk hetzelfde idee als bij de Epiphyllum Anguliger.
Een goed idee voor de stekken van mijn groene Euphorbia? Ik vind het het proberen waard.
Mijn stappenplan:
1) Eerst de stekken uit de grond halen en kijken of ze geworteld zijn.
2) Dan de grootste stek afsnijden tot ongeveer 7 cm. boven de aarde.
3) De stekken weer in de grond en... groeien maar!
4) Informatie inwinnen over deze plant.
Altijd spannend om te kijken of een stek wortels heeft gekregen. De langste van de twee heeft de meeste wortels. Ik ben vooral blij met de 'witte' wortels: deze zijn vers en er zit dus groei in de plant.
Toch besluit ik alleen de langste kort te wieken en als plant verder te laten opkweken. Daarnaast neem ik een stekje 'vers-van-de-plant' om te kijken of die wat sneller opgroeit. Hopelijk wel, want ik ben niet zo'n geduldig persoon....
Maar voordat ik een nieuwe stek pak van de grote Euphorbia verdiep ik me eens verder in deze plant. Dat levert zeker nieuws op: deze plant blijkt geen cactus te zijn maar een vetplant. De stekels komen nl. niet uit de bol maar uit de zijkant van de plant. Daarbij komt er vocht (zgn. wolfsmelk) uit de plant en dat is bij een cactus niet het geval. Overigens is dit witte goedje dat bij het snijden van de stek tevoorschijn komt, giftig. Opletten dus! (huis-en-tuin.infonu.nl)
Een nieuw stappenplan n.a.v. de gevonden informatie:
1) stek uitzoeken
2) stek afsnijden
3) 'wond' onder de kraan afspoelen
4) stekje twee weken in de schaduw wegleggen
5) stekje poten
6) water geven wanneer er wortels zijn gevormd
 |
| Nieuwe stekjes van de Euphorbia. Deze laat ik twee weken drogen. |
 |
| Miniplantje Euphorbia Trichona Rubra met in het midden de driehoek van de stek waarop de uitlopers vervolgens gegroeid zijn. |
 |
| Dezelfde stek van bovenaf. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten