Lampionplant

Ooit sierde de lampionplant onze tuin. Een plant die in het najaar bloemen geeft en vervolgens brengen ze in huis weer sfeer bij de herfstarrangementjes. 

 Eerlijk is eerlijk: deze plant heeft een groot nadeel. De plant wortelt goed door via de wortels en vindt overal zijn weg door de tuin. Hij baant zich een weg onder de tegels door om vervolgens in een andere hoek van de tuin zich weer te laten zien. En ja... dan is de associatie met 'onkruid' snel gemaakt. 

Om deze reden groeit de lampionplant bij ons de laatste jaren in een pot. De wortels woekeren niet de hele tuin door en toch kunnen we genieten van deze mooie lampionnetjes. 

Zoals vele planten doen, groeide ook deze plant uit z'n pot. Tijd om te verpotten! 

Mijn werkschema: 

- plant voorzichtig uit de pot halen

- plant delen door de wortels die een zijn, bijelkaar te houden. 

- laagje grond in een andere pot

- wortels er bovenop (elke wortel heeft tenminste 4 uitlopers)

- evt. de wortels in een rondje of 'gedraaid' neerleggen zodat de uitlopers bij het opkomen over de pot verdeeld zijn

- grond erbovenop

- water geven

- niet laten uitdrogen

- groeien maar! 

Verzorgingstips: 

- verplant de plant alleen als hij geen bloemen heeft (liefst nadat hij bloemen heeft gehad)

- zet de plant bij verplanten in een laagje potgrond zodat hij goed aanslaat

- zorg dat de aarde vochtig blijft als je deze als 'potplant' hebt staan

De kleine uitlopertjes zijn al zichtbaar!

Het eerste groen komt al boven!

Lepelplantje

De lepelplant is groot maar ook klein verkrijgbaar. Een frisse combinatie met z'n groene blad en witte bloemen. Bovendien is van deze plant bekend dat hij luchtzuiverend is. 

Deze plant is ook ideaal om te delen. Hoe ga je te werk?

-Haal de plant met kluit uit de grond. 

-Neem een stukje van de plant (paar scheutjes bij elkaar -> zie foto 2)

-Scheur het stukje kluit los van de rest van de plant. 

-Plant het nieuwe plantje in een potje van passend formaat.

-Verwijder evt. de bloemen (om wortelvorming te bevorderen).

Deze plantjes doen het goed als decoratie in een bloembakje of met een plantenarrangementje op een klein dienblaadje. 

Paar scheutjes met wortels.

Eindresultaat!

Epipremnum Aureum

Een plant die twee verschijningen kent: klimmend omhoog of hangend omlaag. Zelf gebruik ik de plant als hangplant.

De Crassula Hottentot heeft een nieuw plekje gekregen en daarom mag deze Epipremnum Aureum in de pot. Deze glazen pot gaat vervolgens in een staande, rieten mand en heeft op die manier genoeg ruimte om naar beneden te hangen.

Toch kies ik daar nog niet direct voor. Ik vind de plant van boven niet vol genoeg en wil daar wat in gaan sturen. Daarom snijd ik de lange uitlopers eraf zodat de plant hopelijk bovenin zijscheuten maakt en wat voller oogt.
Wat ik geheel niet erg vind, is dat er dan stekken ontstaan van deze snelgroeiende plant!

Hoe ga ik te werk?
- De uitlopers snijd ik boven het eerste blad af. Van onderaf beginnen. Bij de kop van de plant zijn het een paar bladeren die de stek vormen; een zogenoemde kopstek.
- De uitlopers zelf snijd ik ook telkens boven het blad af. Zo ontstaan een aantal stekjes.
- Bij erg lange stelen, snijd ik de onderkant van de steel nog een stukje af.
- Vervolgens poot ik 5 stekken in een pot.
- Bij gebrek aan ruimte binnen, zet ik een pot met stekken buiten.
- Wortelen en groeien maar!

De uitlopers. Links zie je de 'kop' van de uitloper. 

Crassula Hottentot

De Crassula Hottentot fleurt al een poos ons huis op. En nu is hij dan echt toe aan een grotere pot. Met een klein jongetje dat alles in zijn mond stopt, zijn we extra alert of hij bij de planten kan komen. Want je weet maar nooit of een plant giftig is. Bij deze plant zagen we ineens wel vaker stekjes op de grond liggen. Maar eens even kijken hoe dat toch kan. De plant bleek erg droog te zijn en daardoor kunnen uitlopertjes zich loslaten van de plant. De grond was naar onder gezakt; het leek of de plant op de rand van de pot rustte en te weinig contact met zijn aarde had en dus te weinig water en voeding kreeg. Op naar een grotere pot en een andere bloempot.Yes!

Deze plant is trouwens als hangplant gekocht. Hij hangt nu eigenlijk ook wel een beetje en doordat de plant nu goed te zien is, vind ik 'em op deze manier wel zo leuk. 

Bijzonder detail is trouwens dat de plant in de wintermaanden geheel groene bladeren had en sinds drie weken is daar ineens een soort paars randje op de bladeren verschenen. Het maakt de plant nog sierlijker.

De Crassula Hottentot in zijn grotere pot. Klaar om weer verder te groeien.

Bij het verpotten van de plant vielen er nogal wat stekjes af. Geen probleem!

Inspirerende stekjes!

Kom in de kas! Dat was nog eens genieten. Op 2 april op naar Hillegom naar John Warmerdam schelpendecoraties. 

Waarom daarheen? Vetplantjes heb ik nog niet eerder in een kas zien groeien (behalve dan de plantjes die ik vroeger zelf bij mijn vader in de kas stekte en op liet groeien / verwilderen... ). Bovendien had ik ergens een schelp met vetplantjes erin te koop zien staan: mijn nieuwsgierigheid was uiteraard gewekt! Hoe doen ze dat toch? Op heel weinig grond toch plantjes laten groeien.... kan dat echt?

Ja, dat kan! Van speciale kleikorrels met water en zand/ schelpenzand wordt een klontje klei in een schelp of potje gedaan. Daarin worden stekjes van vetplantjes gestoken en een prachtige decoratie is het resultaat! 

Mijn kennis is deze dag ook weer verder uitgebreid: houd vetplantjes echt droog, snij gerust de stekjes / kopjes van de plant af en zolang de temperatuur boven nul blijft, blijft het plantje leven. Met dat laatste ben ik erg blij want dat betekent dat ik bij een zachte winter niet alle planten naar binnen hoef te halen maar lekker buiten in een kast o.i.d. kan laten staan. 

Hieronder de foto's van de stekjes en een paar voorbeelden (zelf gemaakt) van wat je zoal kunt doen met... vetplantstekjes. 

Sierlijke schelpen met vetplantstekjes erin.

Je kunt lang kijken naar zo'n plantenbakje omdat je telkens weer wat anders ziet.

In 't Hoekie

Voorbijgangers en buurtbewoners kennen 't wel:'t Hoekie. Een appelkistje op de hoek van onze tuin met daarin spulletjes die we over hebben en verkopen.

Tegenwoordig zijn het plantjes die ik aanbied. Onze tuin of huiskamer heeft het over en een ander kan er wellicht blij mee zijn.

Via deze blog kun je ook plantjes of stekjes aanschaffen. Of je kunt zien wat ik buiten te koop aanbied zodat je geen plantje hoeft te missen. 

Belangstelling voor iets? Stuur dan een email of bel even aan als je langs ons huis loopt. Op marktplaats kun je ook stekjes vinden. 

Deze week in 't Hoekie:

't Hoekie is aan de winterslaap begonnen. Af en toe kan er weer eens wat staan en in maart zal er weer actief verkocht worden. Tot dan! 

Ook verkrijgbaar:

- stekje Erwtjesplant: 5 gr. voor 1 euro / 10 gr. voor 2 euro / 15 gr. voor 2,50 euro.
- ongewortelde stekjes Tradescantia (paars/groen): 0,25 eurocent per stuk

't Hoekie

Euphorbia of Wolfsmelkplant

De Euphorbia kun je eigenlijk in dezelfde categorie plaatsen als de zgn. Erwtjesplant (Senecio Rowleyanus): vergeten planten die weer trendy zijn.

Een ieder kent deze cactus wel uit grootmoeders woonkamer. De laatste jaren begin ik steeds beter te begrijpen waarom sommige planten bij elke Oma of moeder in de woonkamer stonden: ze zijn gemakkelijk in verzorging. Want lang niet elke plant kan tegen een enorme hoeveelheid zonnestralen op z'n huidje of tegen de warmte die 's zomers heerlijk onze woonkamer binnenkomt. De Euphorbia garandeert zo'n beetje altijd succes: weinig water en zon- en hittebestendig.

Vorig jaar zomer kwamen stekjes van deze cactus ook mijn huis binnen. Dank u! Een scheut in de grond en hij gaat groeien. Mooi niet - bij mij niet in ieder geval. Omdat mijn huis geen plaats kan bieden aan 5 personen en 10x zoveel planten, staan er een aantal planten 's zomers buiten. Zoals ook de stekken van deze plant. Hoe gemakkelijk de cactus ook is: winterhard is hij dan weer niet. Dus een aantal stekjes weggedaan en de grootsten bewaard en boven in de slaapkamer in het raam gezet. Succes gegarandeerd: dacht ik.

Tot op heden doet de plant niet zoveel. Net nu ik 'er wat aan wil gaan doen' zie ik groene blaadjes bovenin komen. Hiephiephoera er zit leven in de plant. Dat in ieder geval wel.

Tegenwoordig zie je deze plant ook vaak in het rood te koop. Natuurlijk, een hebbeplantje voor mij dus heb ik de Euphorbia trichona ruba gekocht. Een miniversie - want die neemt niet zoveel ruimte in.
Elke plant die ik aanschaf wordt goed geobserveerd, onderzocht. Bij deze plant zag ik dat ze de kop van de stek hebben afgesneden en dat daarop weer nieuwe scheuten zijn ontstaan. Eigenlijk hetzelfde idee als bij de Epiphyllum Anguliger.

Een goed idee voor de stekken van mijn groene Euphorbia? Ik vind het het proberen waard.
Mijn stappenplan:
1) Eerst de stekken uit de grond halen en kijken of ze geworteld zijn.
2) Dan de grootste stek afsnijden tot ongeveer 7 cm. boven de aarde.
3) De stekken weer in de grond en... groeien maar!
4) Informatie inwinnen over deze plant. 

Altijd spannend om te kijken of een stek wortels heeft gekregen. De langste van de twee heeft de meeste wortels. Ik ben vooral blij met de 'witte' wortels: deze zijn vers en er zit dus groei in de plant.

Toch besluit ik alleen de langste kort te wieken en als plant verder te laten opkweken. Daarnaast neem ik een stekje 'vers-van-de-plant' om te kijken of die wat sneller opgroeit. Hopelijk wel, want ik ben niet zo'n geduldig persoon.... 

Maar voordat ik een nieuwe stek pak van de grote Euphorbia verdiep ik me eens verder in deze plant. Dat levert zeker nieuws op: deze plant blijkt geen cactus te zijn maar een vetplant. De stekels komen nl. niet uit de bol maar uit de zijkant van de plant. Daarbij komt er vocht (zgn. wolfsmelk) uit de plant en dat is bij een cactus niet het geval. Overigens is dit witte goedje dat bij het snijden van de stek tevoorschijn komt, giftig. Opletten dus! (huis-en-tuin.infonu.nl)

Een nieuw stappenplan n.a.v. de gevonden informatie:
1) stek uitzoeken
2) stek afsnijden
3) 'wond' onder de kraan afspoelen
4) stekje twee weken in de schaduw wegleggen
5) stekje poten
6) water geven wanneer er wortels zijn gevormd

Nieuwe stekjes van de Euphorbia. Deze laat ik twee weken drogen.

Miniplantje Euphorbia Trichona Rubra met in het midden de driehoek van de stek waarop de uitlopers vervolgens gegroeid zijn.

Dezelfde stek van bovenaf.

Bieslook

En wat staat er bij ons tussen de voorjaarsbolletjes? Juist! Een bieslookplant. Vorige week liet hij zijn eerste blaadjes zien en sindsdien zie je de groene sprieten omschieten. 

De herkomst van deze plant weet ik eerlijk gezegd niet meer. Wat ik wel weet is dat de bieslook een vruchtbare plant is. Elk jaar groeit de plant en kan ik meer bieslook oogsten. Eigenlijk meer dan ik gebruik. Meestal laat ik de plant bloeien en als de bloem is uitgebloeid heb ik prachtig bieslookzaad. Als je voor een optimale oogst gaat, is het beter de bloemen zo vroeg mogelijk te verwijderen zodat de plant zijn energie in het blad (de bieslooksprieten) steekt en niet in de bloem. 

In ieder geval vond ik het tijd de plant maar eens tussen de bolletjes vandaan te halen. Nog een precies werkje want ik wilde natuurlijk niet de tulpen ernaast beschadigen. Met een degelijk tuinschepje heb ik rondom de bieslook de plant losgestoken. Zodra ik wortels hoorde 'scheurde' stopte ik en nam ik meer afstand tot de plant om de plant uit te steken. Wonderwel is er geen voorjaarsbolletje gesneuveld: hoera! 

Vervolgens heb ik me verbaasd over deze plant. De sprieten komen eigenlijk uit een soort huls en die huls is groter dan ik had verwacht. Eigenlijk verwachtte ik gewoon ook onder de grond dunne sprietjes, maar dat blijkt dus niet waar te zijn. 

En dan breekt de laatste fase van deze klus aan: een aantal plantjes bijelkaar zetten in een potje en vervolgens de potgrond erbij doen. Groeien maar! 

Zodra de sprieten lang genoeg zijn om te oogsten, ga ik weer heerlijke tomatensoep maken; met bieslook erdoor! Bij het oogsten van de bieslook laat ik ongeveer 4 cm. van de sprieten staan zodat de plant weer nieuwe bladeren kan aanmaken en ik na ongeveer vier weken alweer op die plaats kan oogsten.

Gisteren heeft dochterlief nog nieuwe kruiden gezaaid: salie, munt en nog een aantal kruiden. Bij de tuinindeling moeten we misschien toch maar eens plaatsmaken voor een kruidentuintje. Alhoewel... de zaden zitten nog wel onder de grond. En eerdere ervaring leert mij dat kruidenzaden lang niet altijd bovenkomen. We wachten vol spanning af!