Orchidee

Bij sommige mensen heb ik de naam 'plantendokter'. Ook leuk! 

Deze keer krijg ik een orchidee onderhanden. Op de site van Groei&Bloei staat een prachtig, duidelijk en kort filmpje hoe je je orchidee gezond kunt houden.

Van mijn hand een kort stappenplan, niet in een filmpje maar op papier.. 

1) Koop orchideengrond.

2) Haal de plant uit de pot. 

3) Verwijder alle wortels die er niet gezond uitzien: rimpelige, rottende, gelige wortels. Knip ze weg met bijv. een snoeischaar.

4) Strooi wat grond in de (doorzichtige!) pot. 

5) Verwijder zonodig oude, gele bladeren.

6) Verwijder zonodig bloemstelen -> snijd ze af op drie ogen hoogte. (een oog zie je daar waar een verkleuring is).

7) Zet de plant weer in de pot en vul de pot op met orchideengrond. 

8) Verwen de bladeren met wat water (onder de douche of besproeien met plantenspuit).

9) Zet de plant op een lichte plaats (maar niet in direct zonlicht).

10) Geef de plant 1x per 5-7 dagen een vingerhoedje water.

11) Zorg dat de plant nooit natte voeten krijgt. In de overpot staat dus geen laagje water.

12) Zet een stokje naast een bloemstengel als je deze tevoorschijn ziet komen. 

13) Geniet van deze prachtige plant!

14) En tot slot is het wachten op bloemen en... een stekje.

Let op: in het tuincentrum kun je nog extra voeding vinden voor de orchidee. Zelf houd ik het liever bij 'huis-tuin-en-keuken-verzorging': gewoon de plant op de juiste tijd de juiste hoeveelheid water geven en de plant goed in de gaten houden. Anders wordt het kweken van planten wel een erg kostbare zaak.

Heeft u een plant voor deze plantendokter? Wees welkom!

Hier zijn veel rottende wortels te zien omdat de wortels in het water stonden.

Het wortelgestel van dichterbij.

Epiphyllum reus Hookeri

 

Dan sta je daar in Tuincentrum Jaarsveld en dan zie je een Epiphyllum, zo groot, zo enorm groot dat je ogen alleen nog maar mooie, groene slierten zien, reuzeslierten. Wow!   

Dan heb je wel een probleem: je wilt wel de plant maar je hebt er geen ruimte voor.  Gelukkig was het mogelijk: een stek! Ik kreeg stekken mee naar huis. Geloof me: vanaf het begin laten mijn ogen de stekken groeien.

En ze doen het goed! Ik heb ze eerst in stukken gesneden, zoals ik met de mij bekende Epiphyllum (Zaagcactus) ook altijd doe. Alleen, deze kwam in augustus mijn huis binnen en toe kwamen die warme dagen in september er nog aan. Desondanks zijn de stekken het goed gaan doen. Een stek heeft het huis verlaten en de andere stekken zijn in ieder geval goed geworteld en drie van de vijf hebben uitlopers. Yes, ik zie ze groeien en dat in de winter. 

De stekken in stukken

Na enig speurwerk vermoed ik dat ik te maken heb met de Epiphyllum Hookeri. Voor mij blijft het 'Epiphyllum Reus'. Wie weet maken mijn uitlopers ook zulke mooie reuzebladeren. Oeps... dan moet ik toch nog op zoek naar een plekje... 

Daar staat mijn kleine Reus.

Yucca

Wow, het is dat kerst al even voorbij is maar anders konden deze stekken door voor 'kerstboom'.

Deze takken heb ik gekregen met de instructie dat ik ze op water kan zetten of in een pot grond kan zetten en dat ze dan vanzelf gaan groeien. Welkom reuzestek! 

Toch blijkt het praktisch lastig om ze in het water te zetten. De kop is topzwaar waardoor de vaas bijna omvalt. Van beide stekken snij, uhm....,  zaag ik daarom een stuk af. Dit heeft bovendien als voordeel dat ik het kromme gedeelte van de stam verwijder waardoor uiteindelijk de kans op een mooie rechte stam groter is. 

En dan.... wortelen maar. Ik kan u helaas niet beloven dat deze stekken in mijn bezit blijven. Mijn huis staat en hangt vol met planten en daarom zet ik de meeste stekken op marktplaats. 

(...)

Inmiddels zijn we een paar weken verder. De stek met de sprieterige bladeren is in de kliko beland. De bladeren werden geel en dat vond ik geen goed teken.

Wel heb ik het afgezaagde deel van de plant laten drogen en deze gebruik ik wellicht nog eens als decoratie item.

De grote stek staat nog steeds op water maar er lijkt niet veel te gebeuren. Op zich prima, dan is 't 'ie nog niet dood. Maar ik zie liever vooruitgang. ♡Geduld is voor mij de moeilijkste ingrediënt♡.

Tijd om de plant wat meer te stimuleren om wortels te maken. Daar kan ik wel wat hulp van deskundigen bij gebruiken. Mijn vader en de medewerkster bij Intratuin helpen me verder en ik besluit de stek uit het water te halen en het onderste gedeelte in stekpoeder te 'dopen' en daarna in een pot met zand te zetten. Zand verkleint de kans op rotting en geeft bovendien geen voeding aan de plant. Als het goed is, gaat de stek nu hard werken om te overleven: Welkom wortels! 

DIY Vetplantarrangement

Planten stekken en vermeerderen is mijn hobby  maar even zo graag sloop ik een plant. De plant of het plantje gebruik ik dan in een plantenbakje of ik kijk hoe het wortelgestel in elkaar steekt. Megaplanten kom je daardoor in mijn huis maar weinig tegen. Delen van de plant verdwijnen als stekje of ik gebruik het dus voor decoratieve doeleinden. Zie hiervoor de DIY's . 

Vetplantjes zijn geliefd en dat is niet gek: ze hebben weinig verzorging nodig en kunnen 's zomers heel goed tegen de zon. Als ik in een bloemenwinkel of tuincentrum rondkijk, zie ik vaak arrangementjes met deze planten. Door de vele vormen (hoog - laag - blaadjes gerangschikt als een bloem - sliertig etc. etc.) kun je vele kanten op met deze plantjes. Bovendien blijven ze los van de steel ook lang goed doordat ze hun wateropslag in de bladeren hebben.

En toch... als je dan zelf probeert om wat moois van vetplantjes te maken dan valt het mij wel tegen om echt een mooie schikking te krijgen. Ik troost me dan maar met de gedachte dat de bloemist ongetwijfeld ook even bezig is geweest met passen en meten om de perfecte combinatie te krijgen en er wellicht ook wat groens de prullenbak heeft bereikt.

Hoe kun je te werk gaan? 

1. Neem een decoratief, klein schaaltje (bv kringloop of uit eigen voorraad).

2. Koop vetplantjes of gebruik vetplanten van eigen kweek.

3. Zet de plantjes en het schaaltje klaar op de kamertafel.

4. Leg plantjes op het schaaltje om te kijken welke kleurcombinatie geschikt is.

5. Sloop de plantjes die je wilt gebruiken: 

5a. Snij de vetplanten onder de bladeren / bloemvorm af zodat het niet meer op de steel zit.

5b. Haal het benodigd aantal slierten van het Chinees Lantaarnplantje met knolletje en aanhangende grond uit de pot.

6. Ga passen en meten en schikken om te kijken wat je het mooiste resultaat vindt. De slierten kun je in een cirkel om de andere heen draperen. Het knolletje leg je onder een vetplant. 

7. Verwijder zonodig wat  blaadjes om een andere vorm van het plantje te krijgen.

8. Bekijk het kritisch van dichtbij en veraf.

9. Herschik of voeg naar wens accessoires toe. 

10. Geniet van het resultaat!

Het mooie aan dit plantenbakje vind ik de kleurcombinatie. Deze is vrij flets en heeft weinig kleurcontrasten. Het allermooiste zijn natuurlijk de stekjes die overblijven wanneer de plantjes wat uitdrogen.. Dit is dus echt een duurzaam arrangementje! 

Heb je ook weleens wat gemaakt of heb je vragen? Laat eens een reactie achter.

Afgesneden vetplant.

DIY Zwevend blad, kerstgroet of kerstboomhanger

real life is mooier!

Dit DIY werkstukje kun je vele bestemmingen en daardoor ook vele benamingen geven: kerst(boom)hangers, zwevende bladeren, decoratief inpakaccessoire en vul het zelf maar in. Zelf hang ik verschillende zwevende bladeren aan de lamp. Het kalanchoëblad  geef ik weg als kerstgroet.

Wat heb je nodig?
- verschillende stevige en sierlijke bladeren  (kalanchoë, zaagcactus, epiphyllum, diverse  crassulasoorten of vetplanten). Je kunt blad bij mij aanschaffen of in de bloemenwinkel maar je eigen planten kunnen ook inspirerend zijn! Je kunt ook een tweedehandsplant via marktplaats aanschaffen en daar het blad vanaf halen.
- zijbekkniptang of een ander tangetje om ijzerdraad mee te knippen.
- dun binddraad in de gewenste kleur  (bloemenwinkel of tuincentrum)

Niet zwevend, wel van dichterbij bekeken.

Hoe ga je te werk?
- neem een blad
- knip een stuk ijzerdraad af
- bevestig het draad aan de onderkant van het blad. Steek bijv. het ijzerdraad door het blad en windt het ijzerdraad om de steel van het blad. Het kalanchoë blad leent zich hier erg goed voor.
- let op de uiteinden van het draad: dit is zeer scherp.
- hang het ijzerdraad met het blad eraan op de gewenste plek en op gewenste hoogte. Dit kan aan de lamp, gordijnrails, keukenrekje, kapstok en waar je maar een ijzerdraad aan kunt bevestigen.
- herhaal bovenstaande stappen met een ander blad en maak er een decoratief  groepje blad van.
- kijk na verloop van tijd of je het blad evt. nog als stek kunt gebruiken en gebruik dan bijvoorbeeld bloembolletjes om aan het draad te hangen.

Kerstgroet; met je persoonlijke wens achterop.

Kerstgroet
- maak een sjabloontje van een ander soort blad (bijv. klimop)
- trek het sjabloon over op bijzonder  papier (bijv. Flow: book for paper lovers) 
- knip het blaadje uit
- schrijf je wens op het blaadje
- leg het papierenblaadje op je blad, zorg dat de steeltjes op elkaar liggen
- bevestig het ijzerdraad aan het groene blad zoals hierboven beschreven; je handgeschreven blad zit er nu tussen
- overhandig je Kerstgroet persoonlijk op kerstavond

Succes! En stuur gerust eens een foto van je eigen creatie! 

Voor deze DIY heb ik inspiratie opgedaan bij bloemenwinkel Bloem in Harmelen.

Chinees lantaarnplantje

Soms vraag je je af waar een plant ooit zijn naam aan te danken heeft. Dit keer heeft de plant zijn naam te danken aan de bloem.

De bloem is een lief, klein bloemetje dat je mogelijk aan een lantaarntje doet denken.  Waarschijnlijk heeft China er ook iets mee te maken maar vraag mij niet wat.

Enfin, op deze 11 van de 11e waarop kinderen met een lampionnetje of lantaarntje langs de deur gaan vanwege Sint Maarten, is het een plant die ik vanwege zijn toepasselijke naam juist vandaag voor het voetlicht haal.

Mijn exemplaar van deze hangplant heeft veel: lange slierten, mooi blad, verse blaadjes en lieve bloemetjes.Maar voor mij is het nog niet genoeg: ik wil knolletjes! De knolletjes groeien onder de grond en die heeft mijn plant ook. Maar die knolletjes schijnen ook aan de hangende slierten te komen. Helaas is dat bij mij niet het geval. Hopelijk nog niet. .
De knolletjes dienen als vochtopslag voor de plant. Als zo'n knolletje aan een sliert groeit, heb je een mooi begin van een stekje. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik maar eens gaan graven in de pot met aarde en jawel: een knolletje was zo gevonden. Mezelf kennende hangt deze plant niet meer zolang in zijn huidige pot maar worden de knolletjes verdeeld over kleine potjes.

StekWijzer / GroeiWijzer:
1 Neem een knolletje met minstens twee bladparen eraan.
2 Stop het knolletje in de grond.
3 Geef het niet teveel water  (het is een vetplant!).
4 Zet de plant op een plek waar het minimaal 10 graden is.
5 Hang de plant voor het raam of zet 'em op de kast. 
6 Geniet van deze plant en vooral van de schattige bloemetjes.

Een prachtig stekje met knolletje!

Epiphyllum Monstrosa of Guatemalensis

De blog over mijn vorige Epiphyllum moet ik nog afronden en publiceren en ondertussen heb ik deze Epiphyllum al in huis hangen! Toch maar eerst bloggen over deze Epiphyllum want dat is de plant wel waard met z'n krulbladeren en roze vruchten.

Deze plant vond ik bij tuincentrum Jaarsveld in Capelle a.d. IJssel. Van de Epiphyllum Anguliger heb ik nog steeds veel plezier. En anderen met mij. Mijn vreugde was dan ook heel erg groot toen ik nog een Epiphyllum zag staan. Wow! Deze plant heeft prachtige groene krulbladeren en een roze vrucht. Doordat het een vrucht is, is deze goed te zien. Tot mijn verbazing las ik ergens, vraag me niet meer waar..., dat de plant eerst een bloem geeft en dan de vrucht. Het is me nog niet duidelijk of de vrucht eetbaar is; ik waag me er maar niet aan.


Thuisgekomen bleek de vrucht wel erg kwetsbaar. Zonder dat ik er erg in had, was een vrucht al beschadigd. Een goede reden om de vrucht eens open te snijden. Wit vruchtvlees met zwarte zaadjes. De verleiding is groot om daar iets mee te doen; maar de vrucht is toch maar naar de gft bak verhuisd. Ik troost me met de gedachte dat ik nog een vrucht aan de plant heb hangen.

Dan natuurlijk het mooiste: stekken!
StekWijzer:
Vooraf: neem een bladstek die niet al te veel krult zodat het blad goed deelbaar is.

4 stekjes van een blad gesneden

1 Snijd met een heel scherp mes het blad in stukken
2 Steek de punt(!) in vochtige grond
3 Steek de andere stekken met een snijkant in vochtige grond
4 Zorg dat de stek niet uitdroogt!
5 Verplant de stekken als ze geworteld zijn en het hele potje gebruikt is om te wortelen.
5 Zet de plant in het voorjaar op een zonnige plaats.
6 Neem in het voorjaar evt. weer nieuwe stekken van de plant wanneer het blad net helemaal groen van kleur is en uitgegroeid lijkt te zijn. Volg dan de StekWijzer weer vanaf punt 1.

Hier is het langste blad goed zichtbaar.

7 Geniet van deze plant!

Het in bloei trekken van deze plant gaat hopelijk gemakkelijker dan bij de Epiphyllum Anguliger. De Anguliger bloeit volgens diverse bronnen maar een nacht nadat hij maar een of twee keer water heeft gehad in de winter. Eerst de plant verwaarlozen en dan een nacht op blijven. Twee enorme uitdagingen!

Op naar de volgende Epiphyllum!?

P.s. Kijk naar de tweede naam van de plant en u weet waar deze plant oorspronkelijk vandaan komt.

Een mooie aanvulling op de planten die in mijn raam hangen.

Pioenroos

De planten in de border; met een mooie herfstkleur.

De pioenroos

Soms is het tijd voor verandering. Doorgaans houd ik daar niet zo van... En als iemand de border in mijn tuin veranderd wil hebben... dan moet diegene van goede huize komen. 

Eindelijk ben ik dan zo ver: de border moet eruit en gras gaat erin. Au, dat doet wel pijn. Maar de roze boerenpioenen werden te groot op deze plaats en ja, gras is stukken praktischer met kinderen die graag in de tuin bezig zijn. 

Enfin, daar gaan ze dan... 

De plant met  wortels.

Eerst heb ik een geul gegraven om de plant heen. Daarna de schop eronder gezet en de plant eruit gewipt. Sommige wortels zijn kapotgegaan maar dat geeft niet bij de pioen. De pioen heeft zo'n 'snoeibeurt' juist nodig als stimulering om verder te wortelen op de nieuwe plaats in de tuin.

Overigens is oktober de maand bij uitstek om de pioenen te verplanten. De plant is dan in ruste na de bloei en de nieuwe scheuten hebben zo de minste kans op beschadiging. 

Enige jaren geleden deelde ik een van deze planten en vervolgens gaf de plant het volgende zomerseizoen al gelijk bloemen. Dat is een toppertje geweest: men zegt dat de plant meestal het tweede jaar gaat bloeien. Bovendien stond de plant naast een braamstruik en later las ik dat dit geen handige plek is voor de pioenroos: de braamstruik wil nl. water maar de pioenroos ook. De pioenroos had dus concurrentie. En dan kan de plant het onderspit delven..

Een nieuwe scheut.

In tegenstelling tot mijn voorgaande blogs, geef ik deze keer geen Plantinstructies o.i.d. . Dat komt omdat ik jaren geleden het delen en verplanten van deze plant heb geleerd van de site: https://www.paeoniapassion.com/planten.asp . Maar let op: heb je een voorliefde voor de pioenroos, kijk dan niet op deze site. Op deze site staan zoveel mooie soorten pioenrozen te koop, dat je er hebberig van kunt worden. Wanneer ze weer bloeien, zal ik een blog schrijven over de verschillende soorten die ik heb. Als ze tenminste gaan bloeien, want ze zijn allemaal naar een nieuw plekje gegaan. Dan is het natuurlijk spannend of ze goed aanslaan.

Wordt vervolgd: en dan met foto's van de bloemen. 

Clivia (geel)

Een retro plant met gele tint...

Nog steeds kom ik de Pannenkoekplant op blogs en in de media tegen. De plant past in een retro inrichting van tegenwoordig. Ik noemde dit soort planten eerder wel: 'de vergeten plant '(i.p.v. vergeten groenten).

De clivia is ook zo'n plant: een plant uit grootmoeders tijd. 

De clivia is vooral bekend in de variant met oranje bloemen. Deze clivia die ik hier onder handen neem bloeit echter met gele bloemen. Overigens is de clivia in nog meer kleuren te krijgen: rood, wit, roze achtig... Je wordt er bijna hebberig van.

Helaas heb ik geen foto van de bloem want het is een leenplant. Voor mij geen probleem want ik heb geen ruimte in huis voor deze plant maar voor een stekje maak ik natuurlijk ruimte. En het andere stekje? Dat komt op marktplaats want we laten geen stekje verloren gaan!

Eerst wat over de verzorging van de Clivia (GroeiWijzer) en daarna de StekWijzer. Deze termen gebruik ik ook op markplaats als ik stekjes te koop aanbied zodat mensen gelijk weten wat ze met een stekje kunnen doen om het een goede kans van groter groeien te geven. 

 

GroeiWijzer:

- geef wekelijks water en voeding van februari t/m september

- geef van ongeveer oktober t/m januari een keer per maand water

- zorg dat de wortels niet in een voetenbad staan. 

- snij de bloem af na de bloei of laat deze staan om zaad te winnen van deze plant (de bloemkleur van een plant vanuit zaad is dan echter niet gegarandeerd!)

 

StekWijzer: 

- stek bij voorkeur in de herfst want deze plant maakt vooral in de winter (schrale tijd qua licht en voeding) wortels aan

Wat een prachtig wortelgestel.

 - neem de plant uit de pot

- snij / breek de stekken af die drie of meer bladeren hebben -> probeer hierbij zoveel mogelijk wortels aan de stek te laten

- zet de stek in een goede waterdoorlatende pot of doe scherven onderin een pot zodat de wortels geen 'natte voeten' krijgen

- was je handen grondig na deze operatie: de wortels zijn giftig

- verwaarloos de stek een beetje door een keer in de drie weken of minder water te te geven 

- kijk goed naar het stekje en geef zonodig vaker water en voeding

- geef vanaf januari weer wekelijks water

- geniet van deze opgroeiende plant!

- houd de plant in april in de gaten: mogelijk geeft hij ook de eerste keer al in april/ mei een bloem maar dat is wel 'geluk hebben'

 

En op de volgende blog nog een geliefde klassieker: de pioenroos. Lezen dus!

De stekjes zitten hier nog aan de plant.

De twee stekjes bovenop de grote plant.

Bromelia - Neoregelia Fireball

Regelmatig blog ik over 'vergeten planten'. Van deze planten kun je zeggen dat ze waarschijnlijk bij moeders of oma's in huis staan. Het zijn van die planten die dan jaren en jaren goed verzorgd zijn en het nog steeds waard zijn om in de vensterbank te staan. Of op een andere plaats.

Deze Bromelia is misschien wel zo'n plant. Misschien ook niet, maar ik ben deze plant nog niet tegengekomen in de winkel. Dat terwijl het een heel bijzondere Bromelia is.

De stekk kreeg ik groen-met-witte-randen aangeleverd. Prachtig fris van kleur. Bij gebrek aan ruimte binnen, kreeg de plant een goed zichtbare plek buiten. Het was toen zomer en de plant moet er dan tegen kunnen. Toch heb ik hier wel spijt van gekregen want de bladeren werden er lelijk door en waren dus niet meer smetteloos groen-met-witte-randen. Oeps, weer wat geleerd. Deze zomer bleef de plant dus binnen staan, want het duurt lang eer de lelijke plekker eruit gegroeid zijn (als dat al lukt...).

foto 1

Enfin, op een gegeven moment verkleurden de bladeren van binnenuit in roze! De plant had echter nog een verrassing in petto: in het hart verscheen een bloem. Helaas, voor een minder dan amateur fotograaf als ik , kon ik dit niet duidelijk op de foto vastleggen (foto 1). Nog later sprongen er kleine, vrolijke paarse bloemetjes uit (foto 2). Wat een feestelijke bloem!

De bloem mag dan een feestje zijn: de plant op zich is dat niet - in mijn geval dan. Een Bromelia bloeit maar een keer en ontwikkelt dan zijscheuten. Ieks, ik las vandaag dat die zijscheuten er al moeten zijn voordat de bloem gaat bloeien en dat je het anders wel kunt vergeten. Ik houd toch nog even moed...

foto 2

Wordt hopelijk vervolgd!

(P.s. als mijn eigen plant mij in de steek laat, kijk ik de gever nog maar eens lief aan...want daar groeit de plant fantastisch!)

Crassula une magic

Onlangs zag ik in de bloemenwinkel te Harmelen een deel van deze plant liggen: als onderdeel van een plantendecoratie. Heel mooi! De plant droogt zonder water niet snel in en is daarom goed te gebruiken bij plantendecoraties. Inspirerend om deze plant eens in een andere combinatie te gebruiken!

De oplettende lezer zal opmerken dat ik zelf een stekje van deze plant ook heb gebruikt als onderdeel van de stekjes in schelp. Dat was echter een klein stekje en in de winkel was het gewoon een 'stuk van de plant'. Mijn oog bedroog mij want ik dacht dat de hele plant gebruikt was en vroeg me af waar de plant dan ooit water moest krijgen. Bij navraag bleek dat het een deel van de plant is en die heeft voorlopig geen water nodig. 

Mijn eigen grote Crassula une magic ziet er niet meer zo heel mooi uit. Hij staat eigenlijk al vanaf mei buiten. Op zich is dat geen probleem voor deze plant maar de plant blijft van zichzelf mooier als hij droog staat. En dat staat hij bij mij niet. 

Uiteraard wordt de plant niet weggedaan omdat hij 'er niet meer uit ziet'. Nee, er groeien nog steeds stekjes aan de plant. Aan de slag dus! 

StekWijzer: 

1. Neem een kopstekje van deze plant.

2. Leg het gerust een paar dagen weg. 

3. Zet het daarna in vochtige grond. 

4. Laat de plant lekker wortelen. 

5. Laat de plant zelf zijscheuten ontwikkelen of knip weer een kopstekje boven een bladpaar af. 

6. Zet het nieuwe stekje weer apart in een potje en herhaal stap 1 t/m 5 of gebruik het stekje ter decoratie of om weg te geven.

7. Verpot het plantje wanneer het geen wortelruimte meer heeft. Kies voor een 20% groter potje. 

8. Verzorg het plantje eventueel met cactusvoeding en met regenwater of gedistilleerd water.

9. Houd zelf in de gaten of de plant groeit en haal er naar eigen wens stekjes af of laat de plant zelf haar gang gaan. 

De plant van bovenaf. Let op de randen van het blad.

Een stek verdeeld in kop- en lidstekje.

Stolonifera Saxifraga

Dan nu de herfst - en winterversie van de Stolonifera Saxifraga.

Deze plant met z'n donkergroene bladeren met lichte nerf en roodachtige achterkant past echt bij de herfst en winter. De plant verdraagt dan ook slecht de brandende zon.  Zo past de verzorging van de plant dus ook bij het najaar.

De stekjes van de plant groeien in lange slierten aan de plant. Stekken is dan ook vrij gemakkelijk: een miniplantje eraf knippen, onderste blaadjes eraf zodat het genoeg steel heeft om te groeien en vervolgens gaat de stek het water in. Ververs om de paar dagen het water en de eerste worteltjes laten zich zeker binnen veertien dagen zien.

Dan begint het echte werk. Het stekje gaat in een klein potje met grond en heeft dan echt verzorging nodig. De grond moet vochtig blijven maar zeker niet drijfnat. En het plantje mag zeker niet in de volle zon staan.

Uiteindelijk kun je meerdere stekjes in een hangpot zetten en. . .  een hangplant van eigen kweek is het prachtige resultaat.

Chlorophytum Green Orange dl. 2

Jawel, een bloem!

Hoeraatje voor mijn Green Orange: hij heeft een bloem! En eigenlijk verdient hij een dubbele hoera want in de bloemen zitten. . . zaadjes. Daar heb ik al die tijd op gewacht. 

Zelfs kinderen weten het al: zaadjes kun je in de grond doen en dan komen er nieuwe plantjes! De klassieke Chlorophytum (groen-witte langwerpige bladeren) geeft vooral stekjes maar deze Chlorophytum plant zich vooral voort door zaadjes. 

Nergens kan ik vinden hoe dat dan moet met die zaadjes. Wanneer zijn ze goed om in de grond te zaaien? Moet ik ze eerst laten drogen of juist niet? De enige informatie die ik hierover heb gevonden is dat de zaadjes bij ongeveer 23 graden willen kiemen en groeien. Het is het experimenteren waard! 

verbrand blad

Maar eerst nog wat over de verzorging van deze plant. Let bij deze plant vooral op twee dingen: 

1) Zet hem niet in de volle zon; dan verbranden de bladeren (zie de foto hiernaast)

2) Geef de plant... voldoende water. 

Bij gebrek aan ruimte zet ik sommige planten weleens in de badkamer: genoeg licht, luchtvochtigheid en geen volle zon. Deze plant kon dat prima verdragen. 

Nu deze plant een bloem heeft, showt hij zich in de woonkamer. Overigens verwelkt de bloem niet zo snel. Persoonlijk vind ik het mooi om te zien dat de plant tot bloei is gekomen, maar de bloem zelf vind ik weinig sierwaarde hebben. De sierwaarde van deze plant zit echt in de prachtige combinatie van oranje stengels met groen blad. Overigens, de plant heeft nog geen oranje kleur wanneer het een jonge plant betreft. Ik heb gelezen dat deze plant pas na een jaar oranje kleurt. Wie weet ga ik het ook eens meemaken! 

Maar om een jonge plant te zien kleuren van wit naar oranje moeten toch echt eerst de zaadjes de grond in. Een knopje van de bloem heb ik eraf gehaald en laten drogen. Deze gaat de grond in. Ook haal ik een 'vers' knopje eraf en die zaadjes doe ik direct in de grond. Tot slot ga ik proberen te wachten tot de knopjes openspringen en het zaad op de grond valt. Dit zaad doe ik dan ook in een zaaibakje. (Foto's hiervan volgen uiteraard!)

Omdat de bloem niet goed zichtbaar was, heb ik deze plant opgeknapt: lelijke bladeren heb ik verwijderd en een scheut heb ik in een apart potje gedaan. Het kostte wat wrikken en trekken maar het is gelukt. En inmiddels doet de plant het nog steeds. Wat dit betreft is het dus een sterke plant die wel wat verdragen kan.

De plant heeft meerdere scheuten.

De scheut die ik apart heb gezet, doet het ook nog steeds. Wel begrijp ik waarom deze plant in de winkel verkocht wordt met drie a vier scheuten. Een scheut alleen is niet zo sierlijk om te zien doordat het dan weinig bladeren heeft en de plant niet 'vol' oogt.

Via deze blog heb ik laten zien hoe de Chlorophytum Green Orange bloemen kan geven en hoe het wortelgestel eruitziet. De theorie over de zaadjes heb ik beschreven en ik hoop van harte dat de volgende blog over de Chlorophytum Green Orange weer veel hoeraatjes bevat: allemaal zaadjes die zijn uitgekomen en uitgroeien tot een nieuwe plant..hoera!?

het wortelgestel

de enkele scheut van bovenaf

Euphorbia of Wolfsmelkplant dl. 2

In april schreef ik een blog over het stekken van de Wolfsmelkplant. Nu in augustus wordt het hoog tijd voor een update. Hoe gaat het met de stekken?

De uitlopers zijn zichtbaar!

De verse stekken heb ik volgens de aangegeven werkwijze behandeld. De tips had ik van internet geplukt, maar het zijn niet mijn tips geworden... Binnen een mum van tijd verdroogden de stekken.

Aan drie kanten zijn de uitlopers zichtbaar. Hoe groot worden ze?

De stek die al geworteld was, heb ik afgesneden en weer in een pot gezet. Als observeren en kijken de zijscheuten laten groeien, dan waren de zijscheuten al heel erg groot geweest. Maar helaas, kijken doet niet groeien. Na een maand leek het, eindelijk, dat ik puntjes tussen de stekels zag. Of: 'is de wens de vader van de gedachte'?

Uiteindelijk ontwikkelt het stekje mooie, frisse zijscheutjes die nog groeien ook. Inmiddels staat de Euphorbia tussen andere cactussen. Deze plant blijf ik toch cactus noemen, ook al schijnt het een vetplant te zijn.

De grote Euphorbia die ik had, heb ik verkocht. De plant stond redelijk laag en was heel groot. Onze jongste moet nog met planten leren omgaan en ik vond het niet verantwoord om hem dat met deze plant in de buurt te leren. Van deze plant mocht ik, voordat hij het huis verliet, nog een stek afnemen en die stek heb ik weer gestekt volgens mijn eigen methode:

1) zijscheut afnemen
2) witte melk eraf deppen (het witte vocht is giftig!)
3) een dagje laten liggen
4) stek in de grond
5) aarde beetje vochtig houden
6) na ongeveer drie maanden de stek afsnijden en zonodig verpotten
7) het bovenste gedeelte heb ik weer als stek behandeld (niets weggooien en vooral lekker bezig blijven...)

De stek die ik in april in de grond heb gezet, heeft teveel zonlicht gehad en is lekker gebruind. Dat hoort niet, maar verder brengt het de stek geen schade toe (voor zover ik weet).
Nu maar hopen dat deze stek ook goed aanslaat en ik ben heel benieuwd wanneer ik de eerste stek 'plant' durf te noemen.... 

Alle cactussen heb ik van overal uit het huis gehaald en bij elkaar gezet op een houten plateau.

Tradescantia Zebrina

Stekjes van de Tradescantia Zebrina

Met zoveel stekjes voel ik me bijna een kweker. Het doet me denken aan zakken vol hortensiastekjes die ik vroeger in de kas van mijn vader mocht poten. Heerlijk werk was dat. 

Het leuke van stekken is dat het bij sommige planten noodzakelijk is: de ranken werden van deze plant te lang en dan is snoeien toch echt nodig. Bruikbaar plantmateriaal weggooien, nee, dat doet Tine niet. 

Overigens moest ik laatst wel stekken weggooien van het broertje of zusje van deze plant. De stekken waren goed aangeslagen maar er zat helaas luis in. Tegen luis spuiten is mogelijk, maar ik houd er niet van. Meestal is het lastig om de luis eronder te krijgen en waarschijnlijk is het milieuvriendelijker om het plantmateriaal weg te gooien dan om bestrijdingsmiddel te gebruiken. Al wil ik niet zeggen dat de bestrijdingsmiddel die wij in de winkel kopen, heel schadelijk is voor het millieu maar keuzes moet je hierin wel maken. 

Gelukkig is deze plant niet geplaagd door de luizen en kan ik aan de slag met het snoeien van de plant. Omdat dat veel stekjes oplevert, en mijn ruimte niet onbeperkt is, kies ik voor de kopstekjes. Een aantal stekjes laat ik in het water wortelen en een aantal stekjes laat ik buiten in een potje met grond wortelen / groeien. De kans op luis is volgens mij wel groter buiten maar ik wil eens kijken of het mogelijk is om deze stekjes buiten te laten opgroeien. Voor de verandering heb ik mijn potje stekpoeder weer eens gepakt en de stekjes daarin 'gedoopt' voordat ze de grond ingingen. 

Mijn uitdaging met deze plant is dat ik de ranken minder lang wil hebben. Ik heb te lange stukken steel naar mijn zin. Als je de plant in de winkel ziet, is de plant lekker compact: je ziet veel blaadjes maar bijna geen steel. Snoeien is natuurlijk een optie maar het is niet de bedoeling dat de uitlopers die door het snoeien gaan groeien, ook weer lange ranken worden. Genoeg te doen en... wordt vervolgd!

de moederplant

Paarse Fluweelplant

Een paarse fluweelplant. Als je door de winkel loopt, en je weet dat er een plant is die deze naam heeft, kun je zo aanwijzen welke plant dat moet zijn. 

De plant is prachtig paars op een groene ondergrond. De haartjes doen je aan fluweel denken en dan is naam 'Paarse Fluweelplant' snel gegeven. 

Overigens heeft de plant veel indirect zonlicht nodig om zo mooi paars te blijven. Ziedaar een uitdaging voor de plantenliefhebber! 

Een frisse combinatie: paars-wit.

Van een paarse plant word ik trouwens wel blij. De meeste planten zijn groen en anderen hebben kleur door hun mooie bloem. Deze is dieppaars van zichzelf en ik kwam tot de ontdekking dat paars eigenlijk best goed kleurt bij veel bloempotjes: wit, roze, donkergroen, oranje... Deze plant leent zich er uitstekend voor om eens te experimenteren met verschillende kleuren bloempotjes uit de voorraadkast bloempotjes. Je zult zien dat je verrassende effecten kunt creëren en dat oude bloempotje weer een nieuw elan kunt geven.

En als er weer volop Nederlandse Strelitzia's te krijgen zijn, ga ik zeker eens kijken hoe deze combineert met de Paarse Fluweelplant. De Strelitzia is namelijk oranje met een blauwpaarse punt. (Foto van een Strelitziabloem / Paradijsvogelbloem volgt als ik weer bij de betreffende kwekerij ben.)

Blijkbaar valt er eindeloos over een kleur van een plant te bloggen, maar nu het mooiste werk: het stekken. 

Plantje van bovenaf met de stekjes ernaast.

Kijkend naar het plantje heb ik gekozen voor de traditionele manier van stekken: Een scheutje afsnijden en vervolgens een kopstek maken en een lidstek. Wat ik lastiger vind bij deze plant is dat de blaadjes niet op dezelfde hoogte zitten. Ze verspringen ten opzichte van elkaar. Hup, op mijn gevoel het mes erin gezet en ik verwacht dat de stekjes het wel gaan doen. Ze staan nu op water zodat ik goed kan zien hoe ze gaan wortelen. 

Als ze geworteld zijn, gaan ze in een klein potje en na verloop van tijd haal ik de kop weer van het plantje zodat de plant meer scheuten gaat maken en tot een volledige plant kan uitgroeien. 

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat niet veel planten bij mij zijn groot geworden. Als ik zie dat een plant het doet, gaan ze de deur weer uit. De ruimte in en om het huis staat mij niet toe alle planten groot te laten worden. Het voordeel van kleine plantjes is dat je ernaar kunt kijken en dat ze niet teveel ruimte innemen. Hopelijk groeit deze paarse dus niet te snel.

Plantjes in zomerse sferen

Als de zon maar niet schijnen gaat, halen wij de zomer in huis. Een zonnebloem bestaat wel, maar is geen plant om in huis te halen. Toch kunnen we ook zonder de zon de zomer naar binnen halen. Natuurlijk: dan creëren we een strandsfeertje in huis.

In de zomer wordt vaak gewerkt met schelpenzand. (Zelf heb ik een enorme zak staan dus als je een beetje nodig hebt....) Schelpen mogen daarbij niet ontbreken en dan kan het eigenlijk niet meer missen: strand in zicht!

Voor dit arrangementje heb ik eerst eens in mijn voorraad gekeken: het roze onderschaaltje heb ik al een poosje ongebruikt in een doos staan en de potjes heb ik ooit eens op een woondecoratiebeurs gekocht. 

Als planten heb ik niet gekozen voor vetplanten maar voor een combinatie van verschillende plantjes. De spathiphyllium gebruik ik graag omdat de plant bloeit en wat de hoogte in gaat. Bovendien is de combinatie wit met groen een mooie, frisse combinatie. Een wit potje eronder en het eerste plantje is gekozen. 

Niet eerder heb ik een pannenkoekplantje in een arrangementje gebruikt en dat wilde ik nu eens uitproberen. Als laatste kies ik een plantje dat over het potje hangt zodat er op meerdere 'lagen' iets te zien is. 

Even kijken of de potjes met plantjes matchen, schelpenzand eromheen en naar eigen smaak nog wat schelpjes in dezelfde kleurcombinaties. 

Tot slot laat ik het geheel nog even staan en kijk ik er in het voorbijgaan naar en een paar keer kijk ik er bewust vanaf een afstandje naar. Zo kan ik zien of echt alles naar mijn zin is en dan... klaar! 

En nu maar hopen dat de zomer buiten ook niet meer op zich laat wachten. Dan kunnen we weer naar het strand om schelpen te zoeken. 

P.s. het kleine, hangende plantje heb ik nog niet in mijn collectie en dus heb ik daar een stekje van genomen zodat ik het hopelijk ook zelf kan laten opgroeien. Wordt vast vervolgd!

Pepermunt

Heerlijk! Eerlijke, biologische thee uit eigen tuin. Het is niet veel meer werk dan thee van een theezakje trekken. Je plukt verse munttakjes (officieel de blaadjes), spoelt deze af en doet ze vervolgens in een glas. Vervolgens giet je er gekookt water over en... even wachten ... klaar is de thee! De bladeren kunnen weer op de composthoop en je hebt thee gezet met minimale belasting van het milieu.

Onze Muntplant

Deze munt is de zgn. 'Pepermunt'. Net als een pepermuntje geeft deze thee een frisse nasmaak. Niet alleen de smaak is die van pepermunt, maar ook de geur. In de tuin kun je van een afstandje ruiken waar de Pepermunt groeit. Overigens is het snoepje volgens wikipedia gemaakt van de olie uit deze plant. Wellicht ligt hier een volgende uitdaging...

Voor de thee met munt uit eigen tuin gezet kan worden, moet er eerst een Muntplant groeien in de tuin. Planten kun je kopen maar zelf kweken geeft meer voldoening.


Hoe gaan we te werk? 

1) Neem een takje munt.

4 stekjes

2) Snij onder het kopje, vlak boven de volgende bladeren de steel door. Je hebt nu een zgn. kopstekje.

3) Snij vervolgens weer boven het volgende duoblad het steeltje door. Je hebt nu een lidstekje. Als het steeltje erg lang is, is het verstandig deze iets korter te maken. 

4) Kortwiek/ halveer de bladeren als het blad groot is. Dit komt de wortelvorming ten goede. 

5) Zet de stekjes op water. 

6) Ververs het water af en toe. 

7) Als je flinke wortels ziet, poot je het stekje in een potje. 

8) Verpot de plant wanneer het potje te klein wordt, dwz wanneer de wortels geen ruimte meer hebben om verder te groeien. 

9) Het plantje kan in de tuin, maar de kans is groot dat het dan uiteindelijk de benaming 'onkruid' krijgt. Zet het dus liever in een grote pot. 

10) Even laten groeien en... oogsten maar! 

In de winter steft de plant af om in het voorjaar weer vanzelf op te komen. Dan kun je weer gaan stekken of oogsten of een deel van de plant nemen en deze met wortel en al in een andere pot zetten.

Olvaritpotje vol stekjes.

van stekje naar Muntplantje